Ustawienia

Ulubione 0
22
10.2024
św. Jan Paweł II Łk 12,35–38
0,00 / 0,00

Monday, 08 lipca 2024

Okres zwykły, Mt 9,18-26
Św. Jan z Dukli

Jeśli potrzebujemy pomocy w jakiejś sprawie, zwracamy się zwykle do specjalisty. To daje nam pewność, że problem zostanie właściwie rozwiązany. Wyobraź sobie podobne doświadczenie pewności na modlitwie - wtedy, kiedy przedstawiasz swoje sprawy Bogu.

Mt 9,18-26
Gdy Jezus mówił do uczniów, oto przyszedł do Niego pewien zwierzchnik synagogi i oddając Mu pokłon, prosił: „Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i połóż na nią rękę, a żyć będzie”. Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Mówiła bowiem sobie: „Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa”. Jezus obrócił się i widząc ją, rzekł: „Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła”. I od tej chwili kobieta była zdrowa. Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: „Odsuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi”. A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.

Kiedy zwierzchnik synagogi prosi o pomoc, Jezus od razu przerywa nauczanie i idzie do jego domu. Jest Bogiem hojnym i otwartym, zawsze gotowym ratować człowieka. Nie trzeba się do Niego dobijać, nie trzeba stać w kolejce. Spróbuj zobaczyć swoją modlitwę jako rozmowę z kimś, kto bezwarunkowo ma dla ciebie czas i poświęca ci całą swoją uwagę.

Po uzdrowieniu kobiety chorej na krwotok, Jezus nie przypisuje sobie zasługi. Mówi do niej: twoja wiara cię ocaliła - zawdzięczasz swoje uzdrowienie nie tylko mnie, ale i sobie samej. Bóg docenia człowieka, ludzką troskę o siebie i dążenie do pełni życia. Pomyśl o tym, że twoja codzienna praca i poświęcenie są przez Boga zauważane i cenione.

Żałobnicy wyśmiali Jezusa, ponieważ widzieli, że córka zwierzchnika nie żyje. Byli przekonani, że pewnych rzeczy nie da się zmienić; że nie da się przywrócić życia temu, kto już umarł. Jezus pokazuje, że jest panem życia. Może ożywić każdą i każdego z nas; może odnowić życie w tym, co dawno uznaliśmy za martwe.

Porozmawiaj z Bogiem o tym, co teraz dzieje się w twoim życiu. Przedstaw Mu swoje sprawy i stojące przed tobą wyzwania, zwłaszcza te, które wydają się szczególnie wymagające.


Chwała Ojcu…