Sunday, 07 lipca 2024

Przypomnij sobie dzień, w którym wydarzyło się w twoim życiu coś dobrego i ważnego, czym chciałeś podzielić się z kimś znajomym.

Mk 6,1–6
Jezus przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. Gdy zaś nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: „Skąd to u Niego? I co to za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce! Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?” I powątpiewali o Nim. A Jezus mówił im: „Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony”. I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał.

Jezus wraca do domu, do miejsca swojego pochodzenia. Wraz ze swoimi uczniami bierze udział w życiu społeczności. Widzimy Jezusa idącego do synagogi, biorącego udział w modlitwie szabatowej. Jest jednym pośród innych, jednym z innymi. Jak to „bycie z” przemawia do ciebie? Jakie miejsce zajmuje wspólnota w twoim życiu wiary?

Słuchacze Jezusa dobrze Go znali: przyjaciele, sąsiedzi, krewni. Byli zdumieni Jego słowami i Jego mądrością. Jednak specyficzne, wielkościowe oczekiwania słuchaczy wobec mesjasza uniemożliwiły im otwartość na rzeczywistego Mesjasza. Mesjasza, który przyszedł do nich we wspólnocie, w zwyczajnych okolicznościach. Był blisko, w obecności człowieka. Jak reagujesz na myśl, że możesz sobie pozwolić, by po prostu przebywać z Mesjaszem?

Jezus jest zdumiony brakiem wiary bliskich Mu osób. Ich serca są zamknięte na nowość Jego słowa. Jezus szanuje granice ludzkich serc. Może jednak udzielać nam łaski otwarcia na Jego tajemnicę, która przewyższa wszelką wiedzę, abyśmy mogli Go lepiej poznać, pokochać i naśladować. Posłuchaj ponownie fragmentu Ewangelii, zwracając uwagę na poruszonego Jezusa, który z zaangażowaniem stara się o człowieka.

Jezus nie poprzestał na braku wiary swoich słuchaczy. Chodził po okolicznych wioskach, nauczając. Pod koniec tego czasu modlitwy możesz po prostu opowiedzieć Mu o twoich poruszeniach.


Chwała Ojcu…