Wednesday, 03 lipca 2024

Wyobraź sobie, że jesteś wewnątrz domu z uczniami, którzy opowiadają o niezwykłym spotkaniu z Jezusem Zmartwychwstałym. Wszyscy są podekscytowani i pełni wiary, z wyjątkiem jednego z nich, którego tam nie było, gdy przyszedł Jezus. 

J 20,24–29
Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana!” Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!” Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: „Pan mój i Bóg mój!” Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.

Święty Grzegorz Wielki powiedział, że „więcej pomaga naszej wierze niewiara Tomasza niż wiara apostołów”. Tomasz nazywany jest Didymos, to znaczy bliźniak. Może być on bratem bliźniakiem każdego, kto przeżywa trudności w wierze. Tomasz nie chce budować wiary i opierać swojego życia na wierze innych. Pragnie osobistego doświadczenia Jezusa Zmartwychwstałego i jest w tym zmaganiu szczery. Pomyśl o swoich trudnościach w wierze. Nazwij je. 

Jezusa porusza żarliwe wołanie ucznia, którego serce było złamane po śmierci Mistrza. Spełnia żądanie Tomasza i przychodzi jakby specjalnie dla niego. Jezus jest gotów spełnić pragnienie wiary każdego, kto wzywa Go z głębi swojego serca. Jezus przychodzi, pomimo różnych zamkniętych drzwi. Jak silne masz pragnienie wiary? Czy sięga istoty twojej egzystencji? 

Katechizm Kościoła Katolickiego mówi o wierze, że jest ona „najpierw osobowym przylgnięciem całego człowieka do Boga” (KKK 176). Wiara pozwala „dotykać” Osoby, do której się odnosi. Słuchając ponownie tekstu Ewangelii, spróbuj przylgnąć całym sobą do Jezusa i „dotknąć” Jego ran nie tylko palcem, ale i sercem.

Powierz Jezusowi pragnienia, które zrodziły się w tobie podczas modlitwy. Trwaj całym sercem w Jego bliskości i wypowiedz swoje wyznanie wiary.


Chwała Ojcu…