Monday, 01 lipca 2024

Wyobraź sobie, że jesteś nad jeziorem. Siedzisz na łódce z paroma przyjaciółmi. Jesteście gotowi do rejsu. Wieje delikatny wiatr, ale nie możecie odpłynąć, bo coś blokuje łódkę. To jedna mocno zawiązana lina.

Mt 8,18–22
Gdy Jezus zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę. A przystąpił pewien uczony w Piśmie i rzekł do Niego: „Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz”. Jezus mu odpowiedział: „Lisy mają nory, a ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć”. Ktoś inny spośród uczniów rzekł do Niego: „Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca”. Lecz Jezus mu odpowiedział: „Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych!”

Postawa Jezusa może bardzo zaskakiwać. Widząc tłumy, zamiast głosić królestwo Boże, nakazuje uczniom odpłynąć na drugą stronę. Niekiedy to, co otacza człowieka, absorbuje go, a nawet przywiązuje. Uznanie, posiadanie, pozycja czy nieuporządkowana religijność mogą zabierać pokój. Co jest twoim „tłumem”, który odbiera ci wolność? 

Pragnienie uczonego w Piśmie, aby pójść za Jezusem, jest bardzo szlachetne. Potwierdza gotowość do drogi za Nauczycielem. Jezus nie odrzuca jego pragnienia, ale pokazuje mu, że bycie w drodze jest cechą misji chrześcijanina. Ona wiąże się z momentami zachwytu, ale też trudu. Co ty byś wybrał: wygodę czy przygodę?

Nierzadko to, do czego się przyzwyczailiśmy, skutecznie gasi nasze pragnienia. Mówimy sobie: Najpierw muszę zrobić coś, żeby pójść za swoim pragnieniem. Najpierw będę miał pewność, a później zaryzykuję i zrobię pierwszy krok. Jezus zaprasza do zrobienia kroku, kolejnego kroku w wierze. Co to dla ciebie oznacza?

Na koniec spotkania stań przed Jezusem z jednym przewodnim słowem albo uczuciem, które towarzyszyło ci w trakcie tej modlitwy. Powierz Mu to, co przeżyłeś. Jeśli chcesz, poproś o wolność i odwagę do ufnego pielgrzymowania za Panem.


Chwała Ojcu…