Tuesday, 14 listopada 2023

Gdziekolwiek teraz się znajdujesz, pomyśl o twórczej obecności Ducha Świętego. Rozejrzyj się i zobacz, jak dyskretnie, nieustannie trudzi się w całym stworzeniu, żeby doprowadzić je do pełni życia. Zaproś Go do modlitwy.

Łk 17,7-10
Jezus powiedział: „Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”.

Jak się czujesz słuchając tych słów Jezusa? Mogą one rodzić w tobie postawę uniżenia i wdzięczności. Mogą też powodować jakiś opór lub wybrzmiewać jako poniżające. Jak reagujesz na zaproszenie do bycia nieużytecznym sługą? Daj sobie chwilę na spotkanie się ze swoimi uczuciami, ze spontaniczną reakcją na Słowo Boże. 

Całe Słowo jest skierowane do ciebie, ale nie każdy fragment w tym samym czasie. Słowa z dzisiejszej Ewangelii Jezus kieruje do uczniów, którym towarzyszy już dłuższy czas. Pomyśl, które z tych słów są skierowane teraz akurat do ciebie? Czy czujesz się uczniem Jezusa, a może dopiero Go powoli poznajesz? Nie osądzaj się, ale spróbuj rozpoznać, na jakim etapie relacji z Nim jesteś.

Zapraszając do postawy sługi, Jezus zachęca nas do zdrowej pokory. Ta postawa z jednej strony chroni przed wywyższaniem się nad innych, a z drugiej -   od brania na siebie nadmiarowego ciężaru. To nie ty jesteś zbawicielem. W postawie zależności od Jezusa jest zaproszenie do większej wolności od tego, co zbyt trudne. Słuchając ponownie Ewangelii, spróbuj odnaleźć to zaproszenie. 

Porozmawiaj z Jezusem, który stał się dla ciebie sługą, posłusznym Ojcu we wszystkim, aż do śmierci. Możesz prosić Go o odkrycie na nowo, czym jest prawdziwa służba z miłością, bez poniżania się. 


Chwała Ojcu…