Ustawienia

Ulubione 0
22
10.2024
św. Jan Paweł II Łk 12,35–38
0,00 / 0,00

Monday, 18 września 2023

Okres zwykły, Łk 2,41-52
Święto św. Stanisława Kostki, patrona Polski

Na początku tej modlitwy pomyśl o Bogu, który w tym miejscu, w którym się w teraz znajdujesz i w tym momencie, chce mówić do ciebie. Jego słowa usłyszysz już za chwilę.

 Łk 2,41-52
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: „Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”. Lecz On im odpowiedział: „Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Dzisiejsze Słowo pozwala nam doświadczyć atmosfery, jaka panowała w Świętej Rodzinie. Z jednej strony Jezus był wychowywany zgodnie z religijnymi tradycjami swojego narodu, z drugiej zaś Józef i Maryja zostawiali Mu dużo wolności. Oba te elementy wychowania są widoczne w późniejszej działalności Mistrza z Nazaretu. Spróbuj znaleźć dwie pozytywne rzeczy, które udało ci się wynieść z domu rodzinnego, a które pomagają ci teraz w życiu.

Jezus podkreśla, że jego powołaniem jest bycie „w tym, co należy do Jego Ojca” i że to jest najważniejsze. To jest też nasze powołanie. Wypełnia się ono między innymi poprzez realizację najgłębszych pragnień, które Bóg złożył w sercu każdego z nas. Co pomaga ci w podążaniu za pragnieniami? Co utrudnia ci realizację twoich największych pragnień? 

Jezus rósł, uczył się i rozwijał jak każdy człowiek. Cieszył się, smucił, pracował i bawił. We wszystkim towarzyszył Mu Jego Ojciec. Możesz teraz pomyśleć o historii swojego życia, wzrastania, zmian, które się dokonywały. W każdym z tych momentów towarzyszył ci Bóg. Jak się czujesz ze świadomością, że w każdej chwili jest ktoś, kto patrzy na ciebie z miłością i wspiera cię?

Na koniec możesz znaleźć jedną rzecz, która najmocniej poruszyła cię w tej modlitwie. Porozmawiaj o niej z Jezusem.


Chwała Ojcu…