Sunday, 17 września 2023

Oczami wyobraźni zobacz siebie pośród Apostołów i uczniów Jezusa, którzy długimi godzinami wysłuchują autentycznych, fascynujących i pociągających nauk Mistrza. Możesz przyglądać się ich twarzom, skupieniu, w jakim słuchają. Oczami wyobraźni dostrzeż teraz Piotra, który nagle wstaje i pewnym krokiem rusza w kierunku Nauczyciela.

Mt 18,21–35 
Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?” Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: «Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam». Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: «Oddaj, coś winien!» Jego współsługa padł przed nim i prosił go: «Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie». On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: «Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?» I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu”.

Przebaczenie to jeden z centralnych tematów przepowiadania Chrystusa. Jednak w pytaniu Piotra wybrzmiewa ludzki sposób rozumowania, który ma trudności z przyjęciem Dobrej Nowiny. Przebaczenie jest ważne, ale przecież nie można tak ciągle, nie można być naiwnym. Tymczasem Jezus, mówiąc „siedemdziesiąt siedem razy”, daje do zrozumienia, że chodzi o nieskończenie wiele razy. Jaka jest twoja wewnętrzna reakcja na taką hojność Jezusa?

Często w życiu publicznym bulwersują nas hipokryzja i podwójne standardy. Król przebaczył słudze, a on nie jest w stanie darować nieporównywalnie mniejszego długu. Po usłyszeniu tej historii możemy być zbulwersowani postawą nielitościwego sługi. Odnieśmy to jednak do naszego życia. Bóg chce ci wiele wybaczać. Być może wciąż jest w tobie żywe doświadczenie miłosierdzia – na przykład po dobrej spowiedzi lub ze strony innych ludzi. 

Jezus chce objawić prawdę o tym, że możemy czerpać siły do przebaczania z przyjęcia Bożego miłosierdzia. Wsłuchaj się jeszcze raz w przypowieść i zwróć uwagę na to, jaki obraz Bożego miłosierdzia przedstawia swoim słuchaczom Jezus. 

Porozmawiaj z dobrym Ojcem, o przyjmowaniu Jego przebaczającej miłości miłosiernej i kochaniu nią innych i samego siebie.


Chwała Ojcu…