Monday, 22 maja 2023

Wyobraź sobie zgromadzonych w Wieczerniku uczniów, zasłuchanych w słowa Jezusa. Ich twarze promienieją z radości, ponieważ zrozumieli, że Jezus jest posłanym przez Boga Mesjaszem. Rozumiejąc to, czują się, jakby w końcu znaleźli skarb…

J 16,29–33 
Uczniowie rzekli do Jezusa: „Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie potrzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś”. Odpowiedział im Jezus: „Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną. To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat”.

Kiedy Jezus nauczał w przypowieściach, zmuszał ludzi do myślenia, szukania ukrytego sensu i Bożej mądrości zawartej w zwykłych sytuacjach życia. Jednak mimo iż uczniowie dobrze znali swego Mistrza, nie zawsze Go rozumieli i zdarzało się, że trudno im było znaleźć tę właściwą interpretację. Wtedy Jezus robił im wyrzuty, a im samym było wstyd. Czy zdarzają ci się takie sytuacje, że nie wiesz i nie rozumiesz, czego chce od ciebie Bóg?

Tamtego dnia, w Wieczerniku, uczniowie ucieszyli się, że od tej pory Nauczyciel będzie mówił otwarcie i dzięki temu nie będą już narażeni na niebezpieczeństwo błądzenia po manowcach i szukania po omacku. Spełniły się wszystkie ich przeczucia i otrzymali potwierdzenie, że są na właściwej drodze. Poczuli, że wierzą w Jezusa tak mocno jak nigdy dotąd. Co ciebie cieszy lub co cię umacnia w twoim życiu duchowym?

Jezus ostrzega jednak swoich uczniów, że wiara raz zdobyta jest ulotnym darem, o który nieustannie trzeba dbać i go pielęgnować. Łatwo go stracić, zaprzepaścić, roztrwonić. Wiara nie jest jak złoty medal zdobyty w zawodach. Jest raczej jak każdy oddech, który dostarcza tlenu na krótko i który wciąż trzeba powtarzać. W jaki sposób ty codziennie pielęgnujesz swoją przyjaźń z Bogiem?

Wróć na moment do Wieczernika i pomyśl z wdzięcznością o tym wszystkim, co Bóg ci dał – ale poproś też o wytrwałość w pielęgnowaniu i pomnażaniu Jego darów. 

Chwała Ojcu…