Wednesday, 03 maja 2023

Maryja jest z Jezusem. Wyobraź sobie na początku modlitwy tych dwoje: Matkę i Syna. Zobacz, jakimi słowami czy gestami mogli wyrażać łączącą ich więź…

J 19,25–27
A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Jezus przez całe swoje życie wychodził do innych ludzi, by budować z nimi relację, w której zostaną zbawieni. Teraz jednak – opuszczony, przybity do krzyża – żadnym gestem nie może już wyrazić troski o swoich bliskich. Jego dzieło zbawienia wydaje się stracone. Jezus, choć jest Bogiem, nie schodzi jednak z krzyża, a Maryja spod niego nie ucieka. Trwają przepełnieni bólem. Jakie światło rzuca ich postawa na sytuację twojego życia?

Ewangelista Jan w swoim opisie męki zaprasza do spojrzenia wiary. Oto w chwili największej ciemności Bóg otwiera możliwość zupełnej nowości. Jezus powierza swojego umiłowanego ucznia Maryi. Nie chodzi tu o zastąpienie swojej osoby czy jedynie zapewnienie opieki starszej wdowie. To raczej jeszcze jedno niepojęte zaproszenie Boga do udziału w Jego dziele. Zobacz oczami wyobraźni, jak Maryja odpowiada na to Słowo?

„I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”. Jan Apostoł pamięta godzinę, gdy po raz pierwszy został zaproszony do domu Jezusa. Pamięta też godzinę przepełnioną bólem, po której w jego domu zamieszkała Matka. Słuchając jeszcze raz tekstu Ewangelii, powróć do tych „godzin” swojego życia, które szczególnie napełniają cię radością lub cierpieniem. Powierz je w dobre ręce.

Porozmawiaj z Maryją o swoich przeżyciach i relacjach z innymi. Zapytaj, jak mogą prowadzić cię do Jej Syna.

Chwała Ojcu…