Tuesday, 02 maja 2023

Wyobraź sobie, że jesteś w jednym ze swoich ulubionych miejsc. Masz czas, żeby spokojnie pospacerować i ucieszyć się chwilą odpoczynku. 

J 10,22–30 
Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: „Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie!” Rzekł do nich Jezus: „Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.

Wolna chwila w czasie święta... Jezus nie ma nic konkretnego do zrobienia. Może odpocząć lub spędzić czas z przyjaciółmi. Przechadza się w miejscu, gdzie są ludzie, gdzie mogą Go spotkać. Wychodzi do nich. Daje im możliwość spotkania i rozmowy. O czym ty chciałbyś z Nim porozmawiać?

Dla niektórych ludzi Jezus pozostaje zagadką. Chcą wiedzieć, kim jest, by móc w Niego uwierzyć. Cały czas czują jednak, że sami nie potrafią tego zrobić. Chcieliby pozbyć się wszystkich wątpliwości i wprost mówią o tym Jezusowi, może nawet w ostrych słowach. Spróbuj stanąć przed Jezusem w całej swojej autentyczności i powiedz Mu, co teraz czujesz.

Jezus odpowiada zgromadzonym faryzeuszom, że Jego boskość wyraża się w znakach, które uczynił. Wydarzały się one wtedy, kiedy pocieszał smutnych, leczył chorych, uwalniał od złych duchów, kiedy wlewał nadzieję w serca słuchających Go ludzi. Słuchając Ewangelii, pomyśl o małych i wielkich znakach, które Pan Jezus uczynił w twoim życiu. 

Porozmawiaj z Jezusem o tym, co dzisiaj było dla ciebie ważne w tej modlitwie. 

Chwała Ojcu…