Tuesday, 29 listopada 2022

Niezależnie co w tym momencie robisz, najbliższe minuty będą dla ciebie chwilą zatrzymania się przy Słowie Bożym. Spróbuj popatrzeć na dzisiejszą modlitwę jak na moment odpoczynku i wytchnienia.

Łk 10,21-24 
Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”. Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.

Dzisiejszą modlitwę rozpoczął obraz wypoczynku, aby przypomnieć ci to lekkie uczucie, które może się pojawić, kiedy wszystkie sprawy są na swoim miejscu. Słowa z dzisiejszej Ewangelii Jezus wypowiada po powrocie siedemdziesięciu dwóch uczniów z ich wyprawy. To co było zadane, zostało wypełnione. Pomyśl o sytuacjach, kiedy doświadczasz niczym niezmąconej radości.

Radość jest uczuciem, które dodaje siły. Mówi się czasem, że uskrzydla. A gdy skieruje się ją ku drugiej osobie, by dzielić się radością, okazuje się, że ma moc budować relacje. Zwróć uwagę na postawę Jezusa, który w pierwszej kolejności zwraca się do swego Ojca, a chwilę później do uczniów. A jak jest w twoim życiu – z kim najczęściej dzielisz swoją radość?

Za chwilę jeszcze raz usłyszysz tekst Ewangelii. Kończy się on przypomnieniem Jezusa, że codzienność uczniów, którzy z Nim rozmawiają, jedzą i podróżują, była marzeniem wielu proroków. To co dla jednych wydaje się zwyczajne, dla innych jest bardzo cenne. Znając całe twoje życie, Bóg patrzy na nie jak na coś bardzo cennego. Zatrzymaj się na chwilę przy tym miłosnym spojrzeniu Pana Boga.

Na koniec wyobraź sobie, że stoisz wśród uczniów, którzy usłyszeli te słowa i pozwól sobie na radość.

Chwała Ojcu…