Thursday, 20 stycznia 2022

W dzisiejszej Ewangelii Jezus zmierza z uczniami w stronę jeziora. Za nimi idzie  wielu ludzi, którzy słyszeli o wielkich rzeczach uczynionych przez Jezusa. Spróbuj wyobrazić sobie ten tłum i atmosferę, jaka tam panowała. 

Mk 3,7–12 
Jezus oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A przyszło za Nim wielkie mnóstwo ludzi z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o tym, jak wiele działał. Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby na Niego nie napierano. Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: „Ty jesteś Syn Boży”. Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały. 

Jezus nad wodami Jeziora Galilejskiego szuka schronienia i odpoczynku. Zwolennicy Heroda i faryzeusze zastanawiają się, jak Go zgładzić. Tłum, który spotyka Jezus, nie jest wrażliwy na to, co On przeżywa. Ludzie oczekują od Niego cudów i pomocy. Są natarczywi, do tego stopnia, że Jezus musi zapewnić sobie łódkę, by schronić się przed tłumem. A ja – na ile wsłuchuję się w potrzebę Jezusa, na ile w swoim sercu daję Mu miejsce odpoczynku i wytchnienia? 

Tłum, który idzie za Jezusem, słyszał o uzdrowieniach, jakich dokonuje. Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, więc Jezus leczy ciało, duszę, uzdrawia i uwalnia od mocy złych duchów. Czyni tak zawsze, nawet wtedy gdy sam potrzebuje chwili ukojenia. Jak często potrafisz bezinteresownie szukać obecności Jezusa w swoim życiu, dziękując Mu jednocześnie za to, co uczyni dla ciebie? 

Każdy potrzebuje w życiu dobra w bardzo różnych postaciach. Często chodzi o drobne gesty, na przykład chwilę poświęconej uwagi, uśmiech, zrozumienie...  Jezus tak wiele czyni dla mnie i dla ciebie. Co moglibyśmy dzisiaj uczynić dla Jezusa? 

Pozwól Jezusowi znaleźć dzisiaj schronienie w twoim sercu. W chwili modlitwy zaproś Go do siebie.

Chwała Ojcu…