Przypomnij sobie lub wyobraź widok małego dziecka. Może siedzi sobie na drzewie, oglądając krajobraz, może próbuje ułożyć coś z klocków. Może śmiejąc się, rujnuje dmuchawce albo rozgania ptaki. W pobliżu obecna jest czuwająca matka, do której może przyjść.

J 19,25–34
A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: „Pragnę”. Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: „Wykonało się!” I skłoniwszy głowę oddał ducha.
Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda.

Przy umierającym Jezusie stoją cztery bliskie kobiety i przyjaciel. Przestrzeń pod krzyżem to przestrzeń przeżywania, bycia tu i teraz, bliskości, empatii, relacji. Pod krzyżem objawia się moc inna niż moc działania, to moc bycia i bliskości. Jakie momenty z twojego życia przypominają ci się, kiedy pomyślisz o byciu z kimś w bliskości w chwilach mniej lub bardziej trudnych?

Mesjasz ogłasza swoją Matkę matką przyjaciela, który przy Nim stoi. Maryja usynawia Jana. To kobieta ufająca Bogu, wolna od konsekwencji grzechu pierworodnego. Taka Matka, przewodniczka i opiekunka, jest gotowa, żeby się do niej udać, gdy potrzebuje się wsparcia, ale nie ogranicza, nie kontroluje. Maryja usynawia kochanego ucznia. Jak reagujesz na myśl, że Maryja może usynowić, ucórowić również ciebie?

Oblubieńcza śmierć Jezusa umożliwia nasze nowe narodziny. Obecność pod krzyżem to miejsce naszego prawdziwego narodzenia w łonie „Matki Kościoła”. W tym miejscu możemy czerpać z Bożej miłości, przeżywać trudy i odzyskiwać siły. Z tą perspektywą posłuchaj ponownie Ewangelii.

Stojąc w wyobraźni pod Jezusowym krzyżem wśród świętych kobiet i Jana, porozmawiaj z Jezusem o tym, co poruszyło cię podczas modlitwy.

Chwała Ojcu…

Nowenna

Polecane akcje

Zapisz się do newslettera, bądź na bieżąco