Sunday, 25 września 2016

Czy bogactwo gwarantuje potępienie, zaś ubóstwo  jest prostą drogą do nieba? A może bogatemu Pan Bóg jest niepotrzebny? Posłuchaj przypowieści, którą opowiada Jezus, o bezimiennym bogaczu oraz żebraku o imieniu Łazarz. Rozważ w swoim sercu, co dla ciebie może ona dziś oznaczyć.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 16, 19-31
Jezus powiedział do faryzeuszów: «Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu. Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać. Tamten rzekł: Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki. Lecz Abraham odparł: Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają. Tamten odrzekł: Nie, ojcze Abrahamie, lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą. Odpowiedział mu: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą».

W Starym Testamencie bogactwo było uważane za znak błogosławieństwa Boga. Jezus nie mówi, że życie dostanie i bogacenie się są złe. Nie  ucztowanie i życie w dobrobycie były powodem potępienia bogacza. 

Pomyśl, jak ty postrzegasz osoby bogate? Czy jesteś wolny od negatywnego oceniania innych tylko dlatego, że są bogaci?

U progu drzwi bogacza siedział okryty wrzodami Łazarz. Chciał on najeść się odpadkami ze stołu bogacza, ale nikt mu ich nie dał. To właśnie bogacz był odpowiedzialny za nędzę Łazarza. Mógł on zaradzić jego biedzie, ale tego nie uczynił. Bogactwo samo w sobie nie jest złem, ale niesie ze sobą wielkie niebezpieczeństwo – brak miłosierdzia wobec potrzebujących.

Bogacz posiadał wszystko i Bóg stał się dla niego zbędny. Piekło nie jest miejscem, ale stanem człowieka, który odłączył się od Chrystusa i buduje tylko na sobie i swoim dobrobycie. Każdy człowiek, poprzez codzienne decyzje, wybiera to, co czeka go po śmierci – bliskość Boga lub odrzucenie Go.

Poproś Jezusa, aby twoje bogactwa nie zamykały ciebie na potrzeby innych.