Tuesday, 14 czerwca 2016

Wyobraź sobie witraż pokryty sadzą czy błotem. Tylko w jednym miejscu prześwituje promień słońca. Kolorowy, dający nadzieję, że cały witraż jest piękny.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza.
Mt 5, 43-48
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

Jezus mówi o miłości nieprzyjaciół. Ale kto jest nieprzyjacielem? Na pewno osoba, której nienawidzisz, która skrzywdziła ciebie na tyle, że nie potrafisz i nie chcesz się do niej odezwać. Ale to także ktoś, kto żyje blisko ciebie, ale jest dla ciebie denerwujący, irytujący. Zastanów się, kogo nazwiesz swoim nieprzyjacielem.

Miłość nieprzyjaciela wymaga pokory i cierpliwości. Pokory jako stanięcia w prawdzie, bo przecież ty też masz wady. Cierpliwości, bo przeważnie potrzeba dużo czasu, by pokochać taką osobę, a w konsekwencji jej wybaczyć. Ale miłość zaczyna się już wtedy, gdy starasz się pokochać tę osobę.

Co może pomóc? Zacznij szukać dobra w nieprzyjacielu. Zacznij od drobnych rzeczy. Nie będzie to łatwe. Musisz wyzbyć się uprzedzeń do tej osoby, a nawet przyznać się do własnych błędów. Ale zacznij już teraz. Jaką jedną dobrą cechę ma twój nieprzyjaciel?

Proś o Ducha Świętego, by pomagał ci w dostrzeganiu każdego okruchu dobra w drugim człowieku. Czasem będzie to rzecz banalna, ale zacznie wyczulać cię na dobro.