Monday, 09 maja 2016

Czy kogoś, kto nie posiada żadnych owiec, można nazwać pasterzem? A czy jest nim ten, który choć teraz nie ma żadnych, to twierdzi, że są gdzieś takie, które w przyszłości będą do niego należały? Co sprawia, że pasterz jest pasterzem?

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 10, 11-16
Jezus powiedział do faryzeuszów: «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz».

Jezus mówi o sobie, że jest Dobrym Pasterzem. Ta wielka dobroć polega przede wszystkim na wzajemnej intymnej znajomości z poszczególnymi osobnikami stada. On zna je dokładnie. One zaś rozpoznają Go jako swojego. Jest to więź miłości, która zawsze rozpozna  głos Umiłowanego.

Jezus mówi, że posiada takie owce, które obecnie nie są w Jego owczarni. Jak więc mogą przynależeć do Niego, skoro mają innego pasterza? Czym jest ten szczególny rodzaj przylegania, jeżeli nie nicią miłości, która pozwala ukochanemu pozostawać w rękach innego, dopóki sam nie odkryje pociągającego uczucia swojego Przyjaciela.

Przez kilka następnych chwil zastanów się, w której owczarni znajdujesz się dziś. Jak ona wgląda? Kto prowadzi cię na pastwiska i sprowadza z nich z powrotem do zagrody? I wreszcie odpowiedz sobie na pytanie: czy poznałeś już przyciągający głos Dobrego Pasterza?

Bez względu na to, jaka jest twoja sytuacja wiary, poproś Ducha Świętego, aby każdego dnia pomagał ci coraz lepiej rozpoznawać Jezusa jako Dobrego Pasterza oraz aby uzdolnił cię do podążania za Jego głosem.