Tuesday, 03 maja 2016

Fragment, który za chwilę usłyszysz, jest przykładem bycia z Jezusem do końca, przykładem wytrwałości, pomimo bezsilności i bólu.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 19; 25-27
Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Stać przy krzyżu. Czasami nie można zrobić już nic więcej, oprócz bycia z osobą, która przeżywa jakąś traumę. Jan i Maryja nie próbują rozwiązać sytuacji Jezusa, nie usiłują ściągnąć Go z krzyża. Po prostu są obecni i czekają na to co nieuniknione. W sytuacjach, kiedy już nic nie można zrobić, pozostaje tylko trwać przy osobie potrzebującej.

W końcu Jezus odzywa się do Maryi i Jana. Nieraz trzeba spędzić jakiś czas z osobą, która przeżywa trudności, zanim ona coś zakomunikuje. Zdarza się również, że otoczenie zupełnie nie rozumie naszego uporu, może nawet szydzi z tego. Maryja i Jan skupili się na Ukrzyżowanym, nie na ludziach wokół.

Spotkanie z Ukrzyżowanym, pomimo trudnych okoliczności powoduje, że ludzie skupieni na Nim stają się sobie bliscy. Maryja zyskuje syna, a Jan matkę. Niesienie pomocy otwiera nas na innych, tak że ludzie obcy mogą stać się bliscy jak rodzina.

Z wielkiej traumy może zrodzić się wielkie błogosławieństwo. Proś, abyś wobec krzyża, czy to twojego, czy kogoś kogo znasz, nie przechodził obojętnie, ale abyś potrafił trwać tak jak Jan i Maryja.