Monday, 25 kwietnia 2016

Zatrzymaj się na chwilę. Wycisz się tu i teraz. Poproś Ducha Świętego o dar pokoju. Wyobraź sobie Jezusa, który mówi do apostołów. Wsłuchaj się w to, co do nich mówi.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 16. 15 – 20
Po swoim zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Jedenastu i powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie». Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. 

Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Jezus w usłyszanej przed chwilą Ewangelii zachęca apostołów, aby szli w różne miejsca i opowiadali o tym, czego ich nauczył i czego doświadczyli. To jest ich powołanie i misja, którą mają do wypełnienia. Czy wiesz, co jest twoim powołaniem? Czy wierzysz, że Bóg chce ci pomóc je odkryć?

Bóg odpowiada na nasze pragnienia. Jeżeli zachęceni przez Niego będziemy starali się opowiadać o Nim ludziom, to będziemy też doświadczać cudów, które będą działy się na naszych oczach. W jaki sposób może się realizować misja bycia uczniem Jezusa w twoim życiu? Co to dla ciebie znaczy?

Słuchając kolejny raz tekstu Ewangelii, spróbuj zobaczyć Chrystusa wstępującego do Nieba. Pomyśl o Jego obietnicy, o tym, co powiedział swoim uczniom. Czy jest w tobie pragnienie, aby z Nim współpracować? Jakie uczucia budzą się teraz w twoim sercu? Co chcesz Mu powiedzieć?

Podziękuj  Jezusowi za to wszystko, czego doświadczyłeś na tej modlitwie. Za to, co było piękne i radosne oraz za to, co było trudne, bolesne. Powierz Mu swoje serce.