Thursday, 21 kwietnia 2016

Na początku wyobraź sobie, że siedzisz wraz z przyjaciółmi w spokojnym miejscu, cieszycie się, że jesteście razem, rozmawiacie.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 13,16-20
Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować. Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz /potrzeba/, aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».

Zobacz Jezusa, który przygotowuje się do umycia nóg uczniom. Przyjrzyj się, jak podchodzi do nich, klęka, myje im nogi. Przypatrz się także uczniom i ich reakcjom: gestom, słowom, zachowaniom. A jak ty na to reagujesz? Gdzie jesteś w tej scenie?

Po umyciu nóg swoim uczniom, Jezus przypomina im, że sługa nie jest większy od swojego pana. Tak jak apostołowie, tak i my musimy o tym pamiętać: nie możemy wybrać łatwego, przyjemnego życia, gdy nasz Pan i Bóg przyszedł na świat po to, aby służyć. I dał temu konkretny przykład, gdy chwilę wcześniej umył nogi, podjął się najniższej możliwej pracy. Przez to zachęca nas do tego, byśmy poszli w Jego ślady.

Często nie jesteśmy w stanie zrozumieć w danym momencie tego, co się dzieje. Musimy się pogodzić z daną sytuacją.  Pozostaje nam jedynie być uważnym na to, co się wokoło dzieje, słuchać, widzieć, zapamiętywać, nosić w sercu i rozważać. Bo pewnych rzeczy, choćbyśmy nie wiem jak tego chcieli, nie zrozumiemy od razu. Potrzebujemy czasu, potrzebujemy konkretnych wydarzeń, które jak klucz otworzą nasze rozumienie.

Na koniec porozmawiaj z Bogiem o tym, co cię poruszyło w tej modlitwie. Jeśli chcesz, poproś Go o jeszcze większą pokorę.