Sunday, 02 kwietnia 2017

             

Módl się tymi słowami: Panie, pozwól mi wejść w przestrzeń rozmowy z Tobą. Wiem, że jesteś tutaj obecny, że jesteś w Słowie Bożym, skierowanym do mnie. Niech Twój Święty Duch uczy mnie słuchać Twoich słów i szukać w nich życia.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 11,3-7.17.20-27.33b-45
Siostry Łazarza posłały do Jezusa wiadomość: «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz». Jezus usłyszawszy to rzekł: «Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą». A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza. Mimo jednak, że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu. Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: «Chodźmy znów do Judei». Kiedy Jezus tam przybył, zastał Łazarza już od czterech dni spoczywającego w grobie. Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. Marta rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga». Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat». Jezus wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: «Gdzieście go położyli?» Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź i zobacz». Jezus zapłakał. A Żydzi rzekli: «Oto jak go miłował!» Niektórzy z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?» A Jezus ponownie okazując głębokie wzruszenie przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień. Jezus rzekł: «Usuńcie kamień». Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: «Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie». Jezus rzekł do niej: «Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?» Usunięto więc kamień. Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś Mnie wysłuchał. Ja wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty mnie posłał». To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić». Wielu więc spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.

Relację Jezusa z Łazarzem najlepiej obrazują słowa Marii i Marty: „Panie, ten, którego Ty kochasz”. Jan Ewangelista również pisze, że „Jezus miłował Łazarza”. Nawet obecni tam Żydzi mówią: „Oto jak Go miłował”. Jezus patrzy oczyma miłości. Na Łazarza, ale także na każdego człowieka. Patrzy tak również na ciebie. A jak ty patrzysz na Niego?

Łazarz chorował i umarł, zanim Jezus przyszedł. W każdym człowieku jest coś z Łazarza – jakieś umieranie, które jest skutkiem grzechu. Pomyśl, co z Łazarza możesz odnaleźć dziś w sobie. Co jest w tobie chore z powodu grzechu? Co prowadzi cię do śmierci?

Marta uwierzyła – nie tylko w zmartwychwstanie w dniu ostatecznym, ale również w to, że sam Jezus jest zmartwychwstaniem i życiem. Wiara w zmartwychwstanie i relacja z Chrystusem są nierozłączne: „Kto we mnie wierzy, będzie miał życie”! Czy wierzysz Chrystusowi? Czy ufasz, że On chce i może przywrócić cię do życia?

Zaproś Jezusa do siebie. Tam gdzie jest On, tam jest zmartwychwstanie i życie. Proś Go, aby jak Łazarza, tak i ciebie wyprowadził z grobu twojego grzechu. Usłysz, jak mówi dzisiaj: „Wyjdź na zewnątrz”!