Tuesday, 28 marca 2017

             

Czasami odczuwasz samotność i pozwalasz, aby to odczucie owładnęło tobą. W takich chwilach proś Boga, aby pomógł ci dostrzec, że On jest obok ciebie, podtrzymuje cię i przypomina, że jesteś Jego ukochanym dzieckiem.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 5, 1-3a. 5-16
Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. W Jerozolimie zaś znajduje się Sadzawka Owcza, nazwana po hebrajsku Betesda, zaopatrzona w pięć krużganków. Wśród nich leżało mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych. Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: «Czy chcesz stać się zdrowym?» Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny schodzi przede mną». Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje łoże i chodź». Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łożę i chodził. Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci nieść twojego łoża». On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje łoże i chodź». Pytali go więc: «Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?» Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu. Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło». Człowiek ów odszedł i doniósł Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że to uczynił w szabat.

Wyobraź sobie, jak samotny musiał się czuć ów chory mężczyzna. Przez trzydzieści osiem lat cierpiał i zapewne był tym bardzo przygnębiony. Jego bezradność słychać w słowach: „Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki...”. Jakie uczucia budzi w tobie ta sytuacja?

Źródło w sadzawce powodowało poruszenie wody, która, jak wierzono, leczyła choroby. Jezus jednak w ogóle pomija sadzawkę i leczniczą wodę. On leczy chorego od razu, a nawet łamie przepisy szabatu, żeby to zrobić. Pomyśl o sytuacjach, kiedy prosisz Jezusa o to, czego najbardziej potrzebujesz. Przypomnij sobie oczekiwania, że da ci to w jakiś określony sposób.

Czy wierzysz, że Jezus może dać ci dużo więcej niż prosisz, nawet jeśli wydaje ci się to niemożliwe? Czy ufasz, że może ci to dać w sposób, który trudno jest ci sobie wyobrazić? Posłuchaj jeszcze raz historii o Jezus, który uzdrawia samotnego człowieka.

Porozmawiaj z Jezusem o sytuacji z twojego życia lub z życia twoich bliskich, która twoim zdaniem jest beznadziejna. Co Jezus chciałby ci o tym powiedzieć? Czy Jego słowa dają ci nadzieję?