Monday, 16 stycznia 2017

Wyobraź sobie, że stajesz przed Bogiem, aby wsłuchać się w Jego słowo. Otwórz swoje serce na to, co On chce ci przez nie dzisiaj powiedzieć.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 2, 18-22
Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?» Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki przepadną. Raczej młode wino należy wlewać do nowych bukłaków».

Prowokacyjne pytanie, które uczniowie Jana postawili Jezusowi, zaprasza do zastanowienia się co nimi kierowało. Może szukali w oczach Jezusa uznania? Może chcieli wytknąć Mu braki w zachowaniu Jego uczniów? Może kierowała nimi  gorliwość, a może cicha zazdrość. Jak zachowujesz się wobec ludzi, którzy nie podejmują podobnych do twoich praktyk religijnych?

Jezus z pozoru omija w swojej odpowiedzi sedno sprawy – nie chwali dokonań uczniów Jana, nie odnosi się do przepisów prawa. Odwraca perspektywę i zadaje pytanie, które dotyczy motywacji i tego, co kryje serce człowieka. Zaprasza do refleksji nad tym, czy skupiając się na sobie, nie omijają tego, co w tym momencie jest najistotniejsze – możliwości spotkania z Bogiem w Człowieku – w Chrystusie. A ty jakimi kierujesz się motywacjami podejmując praktyki religijne? Na kim się wtedy koncentrujesz – na sobie, drugim człowieku, Bogu?

Jezus idzie jeszcze dalej przywołując obraz łatanego ubrania i młodego wina rozsadzającego stare bukłaki. W tych słowach, które za chwilę powtórnie usłyszysz, uderza wezwanie do radykalnej zmiany. Czy podejmowane przez ciebie praktyki religijne prowadzą do głębokiej przemiany twojego serca? Do zmiany myślenia, nawyków, do przyjęcia w twoim życiu innej perspektywy?

Porozmawiaj z Jezusem o tym, co kryje twoje serce, o tym, co dla Ciebie jest ważne, kiedy podejmujesz praktyki religijne.