Friday, 06 grudnia 2013

Często, rozpoczynając modlitwę, dobrze jest odłożyć swoje troski na chwilę, aby w ogóle móc dostrzec pośród nich Boga. Dziś jednak na początku rozważania przypomnij sobie sytuację, w której nie wiesz, jak postąpić, a musisz zająć jakieś stanowisko. Do niej chce się teraz odwołać Jezus. Duchu Święty, prowadź mnie w modlitwie!

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
(Mt 9,27-31)
Gdy Jezus przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi, którzy głośno wołali: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida». Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?». Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie». Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech się wam stanie». I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie». Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Po wskrzeszeniu córki Jaira za Jezusem szło dwóch niewidomych, którzy głośno prosili o pomoc. Szli dłuższy czas, potykając się i podtrzymując nawzajem. Jezus wydawał się niezainteresowany. Zatrzymał się dopiero w domu, do którego zmierzał. Znasz takie doświadczenie, że błąkasz się jak niewidomy w swoim życiu? Sytuacja wydaje się bez wyjścia i cierpisz, być może od dawna. Może nawet modlisz się w tej intencji?

W końcu jednak Jezus rozpoczyna dialog, ale zadaje tylko jedno pytanie. Posłuchaj, jak dziś pyta Ciebie: „Wierzysz, że mogę to uczynić?” Słyszałeś już kiedyś takie pytanie pod swoim adresem? Od tej odpowiedzi wiele zależy...

Niewidomi byli blisko, gdy Jezus wskrzeszał dziewczynkę, więc mieli silną motywację, by wierzyć. Co sprawia, że wierzysz, iż Bóg może rozjaśnić Twoje ciemności, z których nie widzisz wyjścia? Ta odpowiedź będzie wiele znaczyć w momentach kryzysowych.

Synu Dawida, ulituj się nade mną! Daj mi wiarę, bym z wiarą prosił i buduj ją we mnie poprzez moje życiowe doświadczenia. Niech to będzie mikołajkowy prezent dla mnie!