Na początku tej modlitwy proś Chrystusa, aby uczył cię przeżywać trudne momenty twojego życia w zjednoczeniu z Nim.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 16, 9-15
Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim, pogrążonym w smutku i płaczącym. Oni jednak słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć. Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli na wieś. Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli. W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu».
Jezus przychodzi do apostołów. Wyrzuca im brak wiary i twardość serca. Zanim to się stało, uczniowie odrzucają świadectwo tych, którzy widzieli Jezusa Zmartwychwstałego. Są tak bardzo pogrążeni we własnej rozpaczy, że nie pozwala im to odczytywać rzeczywistości w sposób pełny, pochłania wszelką nadzieję i zdolność wiary. Przypomnij sobie, jak ty przeżywasz trudne momenty w swoim życiu? Na czym jesteś wtedy najbardziej skupiony?
Zanim uczniowie zostają posłani, przechodzą swoją "noc ciemną". Razem z pogrzebem Jezusa zostały pogrzebane ich nadzieje i wizje przyszłości. Razem z doświadczeniem Chrystusa Zmartwychwstałego przeżywają oni również swój powrót do życia. Wracają jednak jako inni ludzie. Bolesne doświadczenie śmierci Chrystusa oraz Jego cudowne zmartwychwstanie objawia im prawdę o Bogu i o nich samych. Przypatrz się swoim postawom wobec sytuacji bolesnych. Czy starasz się przejść przez nie razem z Chrystusem?
Doświadczenie Jezusa Zmartwychwstałego staje się zmartwychwstaniem wiary i nadziei uczniów. Dopiero własne doświadczenie daje możliwość głoszenia Dobrej Nowiny. Teraz poproś Jezusa, aby uczył cię przeżywać krzyż i zmartwychwstanie w zjednoczeniu z Nim. By jedność ta stawała się znakiem Zmartwychwstałego dla innych.
Proś słowami: „Wysłuchaj, Boże, błagania mojego. Zważ na modlitwę moją! Z krańców ziemi wołam do Ciebie w słabości serca: Wprowadź mnie na skałę wyższą ode mnie!”.