Ustawienia

Ulubione 0
05
05.2024
VI niedziela wielkanocna J 15,9-17
0,00 / 0,00

Monday, 18 stycznia 2016

Okres zwykły, Mk 2, 18-22
Dzień powszedni
Wszystko ma swój czas. Był czas życia bez Jezusa i przyszedł czas życia z Nim. Był czas pogoni za tym, co przyziemne, przyszedł czas pragnień duchowych.  Był czas sztywnych przepisów, nadszedł czas miłości…

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 2, 18-22
Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?» Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego mają u siebie. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków».

Jezus wielokrotnie zwracał uwagę, że przyszedł wypełnić prawo, a nie je zlikwidować, bo widział w nim ducha, a nie tylko samą literę. Innym razem do Nikodema mówił o potrzebie narodzenia się na nowo w duchu. Dzisiejsze słowa Jezusa również mówią o wzroście w duchu, o rozwoju wiary.

Kiedy życie duchowe zaczyna się traktować naprawdę poważnie, kiedy daje się Jezusowi coraz więcej przestrzeni w swoim sercu, nie trzeba się asekurować, tylko pozwolić Mu działać. Nie trzymaj się kurczowo starych przyzwyczajeń, utartych ścieżek, sprawdzonych sposobów przeżywania wiary. Nie polegaj na sobie, na dobrach materialnych, na tym. co stałe i tradycyjne.

Nowe Boże życie w każdym z nas jest tak radykalnie odmienne, tak świeże, tak mocne, że trzeba porzucić zatęchłe okrycie, spękane skorupy starego człowieka. Bóg nie chce być tylko łatką, która przykrywa wstydliwe miejsca, przetarte i wypłowiałe, pełne dziur ubogie chrześcijaństwo.  
 
Bóg nie niszczy, nie rozsadza, ale wypełnia i przemienia. Jeśli tylko Mu zaufasz i pozwolisz działać, to, co stare, będzie odnowione, umarłe – ożyje, a ciemne, brudne i poranione – przyoblecze się w światło Pana.