Wednesday, 08 lipca 2015

Przypomnij sobie jakieś swoje spotkanie ze znajomymi. Zobacz, z kim byłeś, jakie emocje wam towarzyszyły, co robiliście.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 10, 1-7
Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: „Bliskie już jest królestwo niebieskie”».

Wokół Jezusa gromadzili się ludzie, którzy słuchali Jego nauczania, widzieli Jego cuda. Niektórych jednak Jezus sam wybrał i zaprosił, by zostawili swoje życie, które dotychczas prowadzili, i poszli za Nim. Chrystus wiedział, kogo powołuje: znał imiona tych ludzi, nie byli oni dla Niego przypadkowymi osobami, potrzebnymi tylko po to, żeby zgadzały się statystyki czy liczba uczniów wyglądała ładnie. Każdy z nich był dla Niego ważny.

Jednak Jezus nie wybrał swoich uczniów ze względu na jakieś ich osobiste zasługi czy zdolności. Posługując się kryterium użyteczności swoich pomocników, pewnie mógłby wybrać ludzi lepiej wykształconych, pobożniejszych, z większymi uzdolnieniami. Tak musiałby zrobić, gdyby nie był Bogiem, gdyby Jego uczniowie mogli liczyć tylko na siebie. Chrystus wybrał tych, którzy nie potrafili zbyt wiele, aby dać im swoją władzę: to dzięki Jego Boskiej mocy Jego uczniowie mogą wyrzucać złe duchy, leczyć choroby i pomagać tym, którzy cierpią jakiekolwiek słabości.

Udzielając uczniom swojej władzy i posyłając ich do wykonania konkretnego zadania, Jezus nie zostawia ich samych. Co prawda nie idzie z nimi, daje im jednak konkretne wskazówki, co mają robić, a czego unikać. Chodzi Mu o to, by Jego uczniowie nie realizowali swoich zadań, ale pełnili misję, którą On im powierza.
 
Kończąc tę modlitwę, porozmawiaj z Jezusem o zadaniach, które masz do wykonania, o tym, jak je realizujesz.