Saturday, 13 lutego 2021

Dzisiaj usłyszysz, jakich cudów Jezus dokonał na ziemi pogan. Zwróć uwagę, jaką troską otacza wszystkich ludzi. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Marka
Mk 8,1–10 
W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: „Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka”. Odpowiedzieli uczniowie: „Jakże tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?” Zapytał ich: „Ile macie chlebów?” Odpowiedzieli: „Siedem”. I polecił tłumowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je podawali. I podali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo, i polecił je rozdać. Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił. Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty. 

Być może czasem wydaje ci się, że Bóg obdarza łaską tylko wybranych albo tych, którzy są bezgrzeszni i rozmodleni. Poganie tacy nie byli, ale jak wszyscy ludzie mieli wielkie pragnienia – miłości, akceptacji, prawdy. Dlatego od trzech dni trwali przy Jezusie bez jedzenia, karmiąc się tylko Jego słowem. Jezus zatroszczył się również o ich ciała. Gdzie zaspokajasz głód swego serca? Kto jest dla ciebie wsparciem? 

Jezus mógł stworzyć chleb. Poprosił jednak uczniów, by przynieśli swoje zapasy. Ofiarowali Mu wszystko, co mieli, ale było to zdecydowanie za mało, by nakarmić tysiące ludzi. Bóg potrzebuje naszej współpracy. On potrafi rozmnożyć tę odrobinę dobra, którą w sobie mamy, i obdzielić nią innych ludzi. Czy wierzysz, że twoja ofiarność ma znaczenie? Jak rozumiesz swoją współpracę z Bogiem w szerzeniu Jego królestwa?

Zanim Jezus rozmnożył chleby, odmówił nad nimi dziękczynienie i je połamał. Podobny gest czyni kapłan podczas Mszy świętej. Eucharystia to chleb, którym karmi nas Jezus, abyśmy nie zasłabli w drodze do domu Ojca. Dach nad głową, jedzenie, bliscy – to wszystko to nie tylko owoc starań, ale również dar, potwierdzenie Bożej troski o nasze życie. Słuchając Ewangelii, wyobraź sobie, że bierzesz udział w przedstawionej scenie, i przyjrzyj się Jezusowej trosce o ciebie i innych.

Panie Jezu, dziękuję Ci za to, że zawsze troszczysz się o mnie. Daj mi, proszę, serce szczodre, gotowe dzielić się z innymi. 

Chwała Ojcu…