Wednesday, 24 kwietnia 2019

Wyobraź sobie wędrówkę górskim szlakiem wraz z przyjacielem. Postaraj się przez chwilę wyciszyć i skupić na pięknych widokach. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 24,13-35
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało». Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli». Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego. Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»  W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. 

Uczniowie idący do Emaus poza trudem drogi niosą także trud swoich doświadczeń. Przez to nie zauważają Jezusa, który przyłącza się do nich w drodze. Zwróć uwagę, jak istotne w tej scenie są relacje i towarzyszenie. A czy ty w swoich relacjach odnajdujesz Boga? 

Mimo czasu, który minął od wydarzeń w Jerozolimie, serca uczniów wciąż są pełne sprzeczności. Jezus wprost pyta ich o to, co jest przyczyną tych silnych emocji. Zwróć uwagę, jak głęboko Jezus jest poruszony odpowiedzią, którą słyszy. Pragnie uzmysłowić uczniom, że w tym, czego doświadczyli, jest coś więcej. Co dla ciebie oznacza postawa Jezusa?

Słuchając ponownie tekstu Ewangelii, zwróć uwagę na moment łamania chleba. Uczniowie rozpoznają Jezusa poprzez czynność, którą już wcześniej wielokrotnie widzieli. Zastanów się, w jaki sposób, w jakich rzeczach lub gestach udaje ci się rozpoznawać obecność Boga?

Poproś Jezusa o umiejętność rozpoznawania Jego obecności w codziennym życiu.