Ustawienia

Ulubione 0
19
04.2024
Św. Leon IX J 6,52-59
0,00 / 0,00

Tuesday, 16 października 2018

Okres zwykły, Łk 11,37-41
św. Jadwiga Śląska

Wyobraź sobie jakieś spotkanie, przyjęcie, uroczysty obiad w gronie zaproszonych osób. Pomyśl szczególnie o ludziach: jak są ubrani, jak się zachowują przy stole.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 11,37-41
Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa do siebie na obiad. Poszedł więc i zajął miejsce za stołem. Lecz faryzeusz, widząc to, wyraził zdziwienie, że nie obmył wpierw rąk przed posiłkiem. Na to rzekł Pan do niego: „Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. Nierozumni! Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste”.

Jezus został zaproszony na obiad, ale nie umył rąk przed posiłkiem. Nie dostosował się do zwyczajowych zachowań, bo były sztuczne. Miały prowadzić do rytualnej czystości, a stały się grą pozorów. Bardziej liczyło się to, co pokazywane na zewnątrz, a mniej wnętrze, pragnienie życia uporządkowanego i czystego. Gdzie dostrzegasz taką „sztuczność” w swoim środowisku?

Jezus wytyka faryzeuszom, że mylą prawdziwą pobożność ze skrupulatnym przestrzeganiem Prawa. Ich uwaga skupia się na tym, co zewnętrzne. Mają skłonność do przeceniania marginalnych przykazań i rytualnych czynności. Przy tym umniejszają znaczenie serca, które pozostaje dla nich nieczyste i pełne niegodziwości. Czy i ja czasem nie ulegam presji zewnętrznych działań, modlitw, postów, a zaniedbuję przemianę serca?

Jezus nie tylko demaskuje pozory, ale też wskazuje drogę do ich porzucenia. Prawdziwą czystość osiągamy, koncentrując się nie tyle na samych sobie i własnych działaniach, ile na ofiarowaniu siebie. To ofiarowanie jest daniem jałmużny. Uczeń Jezusa ma się dzielić słowem prawdy, czynić gesty miłosierdzia, głosić zbawienie swoją postawą. Podziękuj Jezusowi, że burzy w tobie to, co jest grą pozorów, i wskazuje drogę duchowej odnowy.

Proś Ducha Świętego o mądrość, by rozpoznawać to, co wewnętrzne, prawdziwe. Proś także o odwagę w dążeniu do głębokiej duchowej odnowy swojego życia.