Ustawienia

Ulubione 0
25
04.2024
Święto św. Marka Ewangelisty Mk 16,15–20
0,00 / 0,00

Wednesday, 26 września 2018

Okres zwykły, Łk 9,1-6
śś. Kosma i Damian

Za chwilę spotkasz się z Bogiem, który przychodzi do ciebie z konkretnym Słowem. Spróbuj wyciszyć swoje serce, aby móc naprawdę je usłyszeć, wpuścić do wnętrza i pozwolić działać. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza.
Łk 9,1-6
Jezus zawołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: „Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim”. Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie. 

W dzisiejszej Ewangelii jesteś świadkiem rozesłania Dwunastu Apostołów. Jezus każdego z nich znał po imieniu. Doskonale wiedział, kim byli. Znał ich mocne i słabe strony. Zaufał im na tyle, że powierzył niezwykłą misję głoszenia Dobrej Nowiny. Na ile ty pozwalasz Jezusowi się poznać ? A może raczej ukrywasz przed Nim siebie? 

Jezus nie pozostawia uczniów samych sobie. Na drogę wyposaża ich w konkretne wskazówki. Mówi, co może ich spotkać, czego mogą się spodziewać. Także tobie Chrystus daje konkretne wskazania co do wypełniania twoich zadań. Kryją się one w Jego Słowie i codziennych znakach. Przypomnij sobie sytuacje, w których Boże słowo dało ci światło i rozeznanie. 

Ewangelista nie podaje, z jakimi sytuacjami spotkali się Apostołowie w czasie głoszenia nauki Jezusa. Można się jedynie domyślać, że były momenty piękne, kiedy wszystko wydawało się jasne i oczywiste, ale zapewne były też chwile trudne, pełne łez i niezrozumienia. Zarówno w czasie jednych, jak i drugich niewątpliwie towarzyszył im Jezus. Tak jest i w twoim życiu. Przypomnij sobie takie wydarzenia, w których czułeś, że Pan był obok siebie.

Na koniec modlitwy proś Boga o serce, które potrafi ufać w Jego troskę, prowadzenie i wsparcie