Friday, 21 września 2018

Zatrzymaj się na chwilę. Ucisz swoje wnętrze. Spróbuj skoncentrować swoją uwagę na tekście Ewangelii, który zaraz usłyszysz. Pozwól, aby zawarte w nim opisy postaci i ich gesty przemawiały do twojego serca. 

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza
Mt 9,9-13
Gdy Jezus wychodził z Kafarnaum, ujrzał człowieka siedzącego w komorze celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: „Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?” On, usłyszawszy to, rzekł: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: «Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary». Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.

Wyobraź sobie Mateusza siedzącego w komorze celnej. Ukryty przed oczami innych, wykonuje potępianą przez społeczeństwo pracę. Co czuje, widząc gardzących nim i dumnych faryzeuszów: nienawiść, zazdrość, pogardę? Czy jest mu z tym ciężko, czy może już przyzwyczaił się do roli „outsidera”? Zastanów się, jak ty reagujesz na osoby, które znajdują się w podobnej sytuacji.

Wśród spojrzeń, do których Mateusz już się przyzwyczaił, ale przed którymi ciągle się chował, pojawia się zupełnie nowe i niespodziewane. To pełen miłości i pokoju wzrok Jezusa. Spróbuj zobaczyć w swojej wyobraźni Jego oczy zwrócone na Mateusza.

Spojrzenie Jezusa nie potępia i nie gardzi, nie żąda ofiar i nie wymierza kar za grzechy. Jest całkowicie inne. To właśnie dlatego Mateusz odnajduje siłę, by wstać i pójść za swoim Mistrzem. Zastanów się, jak traktujesz samego siebie i swoje życie. Zapytaj, jak patrzyłby na to wszystko Jezus.

Poproś Jezusa, aby przemieniał twoje oczy i uzdrawiał twoje spojrzenie. Módl się, by twój wzrok promieniował pokojem i miłością.