Sunday, 16 września 2018

Zastanów się, z jakim nastawieniem rozpoczynasz tę modlitwę? Spróbuj rozpoznać i nazwać uczucia, które zaprzątają twoje wnętrze.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Marka
Mk 8,27-35
Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: „Za kogo uważają Mnie ludzie?” Oni Mu odpowiedzieli: „Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków”. On ich zapytał: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Mu Piotr: „Ty jesteś Mesjaszem”. Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili. I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa. Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: „Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”. Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, ten je zachowa”.

Kiedy masz się spotkać z ukochaną osobą, chcesz się przygotować najlepiej jak potrafisz. Automatycznie twoje nastawienie polepsza się, wszystko staje się mniej ważne. Serce, które kocha, nie może doczekać się spotkania. Przypomnij sobie, jak rozpocząłeś modlitwę? Co twoje nastawienie mówi ci o twojej relacji z Chrystusem?

“Za kogo mnie uważacie?” To, jak kogoś traktujesz, warunkowane jest przez to, za kogo go uważasz. Inaczej zachowujesz się przy szefie, inaczej przy nauczycielu, jeszcze inaczej przy osobie, z którą się dobrze znasz. Przy dobrym przyjacielu czas szybko mija. Jak określiłbyś twoje przebywanie z Bogiem na modlitwie?

Św. Ignacy zachęca, aby nie tylko umysłem przyjmować wiarę, lecz starać się tak uporządkować wszystkie wewnętrzne władze człowieka, aby sprzyjały budowaniu królestwa Bożego. W przykazaniu miłości pojawia się zachęta, aby kochać z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich myśli swoich. Jaka jest twoja wiara i twoja miłość?

Poproś Jezusa, aby pomógł ci rozpoznać, kim On pragnie być dla ciebie, i przyjąć to Jego pragnienie całym sercem.