Ustawienia

Ulubione 0
29
03.2024
Wielki Piątek J 18,28-38a; J 19,9b-18
0,00 / 0,00

Friday, 10 sierpnia 2018

Okres zwykły, J 12, 24-26
św. Wawrzyniec
Na początku tej modlitwy uświadom sobie, że Jezus Chrystus chce się z tobą spotkać. Uświadom sobie, że On jest Bogiem, a jednocześnie sługą wszystkich.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana
J 12,24-26
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec» 

Bycie sługą to postawa, którą trudno dzisiaj zrozumieć, a przez to rzadko się ją spotyka. Poszukaj w myślach konkretnych osób, które kiedyś ci usłużyły. Poszukaj konkretnych sytuacji, w których doświadczyłeś czyjejś służby. A które ze swoich dotychczasowych działań mógłbyś nazwać służbą?

Jezus przedstawia obraz ziarna, ponieważ jest on kwintesencją służby. To nieustanne tracenie czegoś po to, aby coś innego mogło się narodzić. Poświęć chwilę na oswojenie się z uczuciem umierania, tracenia, odzierania z czegoś. Warto prosić w tym o pomoc Jezusa, który w traceniu doszedł aż do końca – oddał swoje życie.

Gdy już lęk przed umieraniem przestanie cię ograniczać, możesz spojrzeć w przyszłość. Spróbuj sobie wyobrazić, jak mogłoby wyglądać twoje życie, gdybyś rzeczywiście obumarł, oddał się dobru innych, poświęcił się służbie.

Jezu, Mistrzu obumierania dla innych, bądź dla mnie inspiracją i wsparciem, abym mógł przynieść obfity owoc.