Thursday, 19 lipca 2018

Jest różnica między odpoczynkiem, a nic-nierobieniem. Czasami to drugie potrafi nas tak samo mocno zmęczyć, jak konkretne zajęcie. Jak rozumiesz wypoczynek? Czego od niego oczekujesz? Jak myślisz, czy potrafisz odetchnąć?

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza
Mt 11, 28-30
Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie»

Najłatwiejszą drogą odcięcia się od zmęczenia jest próba ucieczki do niego. Jeśli przechadzasz się w piątkowy wieczór po mieście, to pewnie zauważasz pełne puby, głośną muzykę i kolejki do sklepów monopolowych. Tak się teraz często odpoczywa. A po takim odpoczynku trzeba odpocząć jeszcze w sobotę i w niedzielę. Pełen relaks i pełne zapomnienie – aż do poniedziałku.

Jezus proponuje ci coś innego. Nie mówi, że z Nim wszystko będzie łatwe i przyjemne. Przeciwnie. Zachęca do konfrontacji ze swoimi problemami, tak jak On to robił. Odpoczynek w Jezusie, w Bogu, w osobie ukochanej, polega na zaufaniu. Na tym, że jest ktoś, na kogo mogę się zdać w każdej chwili. Ten odpoczynek to owoc dobrej relacji, twórczej więzi, a nie nic-nierobienie.

Na pewno wiesz, jak ważna jest obecność kogoś bliskiego w trudnej chwili. I to wcale nie po to, by się z nim wyszumieć, ale by razem pobyć, móc się wygadać, czasem pomilczeć. Towarzystwo Jezusa przewyższa każdą, nawet najlepszą ludzką relację. Słuchając ponownie Ewangelii, uświadom sobie, że Jezus kieruje dziś swoje zaproszenie właśnie do ciebie.

Proś Jezusa, abyś umiał dobrze radzić sobie ze zmęczeniem i odkrywał, jak bardzo lecznicza i uspakajająca jest więź z Nim.