Sunday, 24 czerwca 2018

Wspominamy dzisiaj bardzo radosne wydarzenie. W małżeństwie Elżbiety i Zachariasza przychodzi na świat tak bardzo upragniony syn. Przypomnij sobie wydarzenie, na które czekałeś z wielkim pragnieniem, a które ostatecznie się spełniło. Niech ono będzie obrazem towarzyszącym ci w tej modlitwie.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 1,57-66.80
Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej tak wielkie miłosierdzie, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: «Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię». Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I zdumieli się wszyscy. A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, błogosławiąc Boga. Wtedy strach padł na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?» Bo istotnie ręka Pańska była z nim. Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem; a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

Bezpłodna Elżbieta nie miała potomstwa. Jednak nosiła w sobie - tak jak jej mąż, Zachariasz - wielkie pragnienie, które razem przedstawiali Bogu. Jak mówi nam Pismo, zostali wysłuchani. Spróbuj zobaczyć, jak święta Elżbieta trzyma na rękach małego Jana, jak się z niego cieszy. Jak wielka jest radość z wysłuchanych pragnień!

Radość jest pełna tylko wtedy, gdy można ją dzielić z innymi. Razem z Elżbietą cieszą się jej sąsiedzi i krewni. Jednak nie potrafią dostrzec wyjątkowości tych narodzin i przeżywać je głębiej. Choć dziecko Elżbiety  jest widzialnym cudem Boga, chcą nazwać go tak, by podkreślić znaczenie swoich zwyczajów. Zobacz, jak często w życiu traktujemy rzeczy wyjątkowe w sposób zwyczajny, a nawet obojętny.

Chłopiec został nazwany imieniem „Jan”. Tak, jak chciała jego matka i ojciec, i  jak objawił im Boży posłaniec. Potwierdzeniem od Boga wyboru tego imienia był cud odzyskania mowy przez Zachariasza. Dostrzeżenie i świętowanie cudu, owocuje kolejnym cudem. Zobacz jak to wygląda w twoim życiu?

Na koniec zapytaj Boga Ojca, jaki cud zaplanował dla ciebie dzisiaj. Bądź uważny, oczekuj i trzymaj Boga za słowo. Cud się spełni.