Ustawienia

Ulubione 0
25
04.2024
Święto św. Marka Ewangelisty Mk 16,15–20
0,00 / 0,00

Friday, 02 lutego 2018

Okres zwykły, Łk 2, 22-32
Ofiarowanie Pańskie, Święto
W scenie z dzisiejszej Ewangelii zobaczysz kolejną osobę, po pasterzach i Mędrcach ze Wschodu, która rozpoznała w maleńkim Jezusie Mesjasza. Przyjrzyj się dziś szczególnie uważnie Symeonowi.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 2, 22-32
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela».

Ewangelista Łukasz przedstawia Symeona jako człowieka pobożnego i sprawiedliwego. Symeon sam o sobie mówi „sługa Pana”. Całe jego życie było skierowane ku Bogu. Jego najgłębszym pragnieniem i tęsknotą było ujrzeć Mesjasza. Kiedy to już się dokonało, Symeon był szczęśliwy i gotowy odejść, bo wiedział, że odejdzie w pokoju.

Symeon jest we wszystkim posłuszny Duchowi Świętemu. Jest wrażliwy na Jego głos i daje się Mu prowadzić. To dawało mu ufność i wiarę w Boże obietnice. On nie oczekiwał wielkich znaków i cudów. Wystarczyło mu spotkanie Dzieciątka Jezus i zapewnienie od Ducha Świętego, że to Dziecię jest obiecanym Zbawicielem świata.

Duch Święty objawia Symeonowi Jezusa Zbawiciela. To samo chce dziś czynić również w twoim życiu. Wolą i pragnieniem Ducha Świętego jest to, by Jezus został poznany i uwielbiony. I czyni to w sercach tych, którzy słuchają Jego głosu i są Mu posłuszni. Słuchając po raz kolejny tekstu Ewangelii, zastanów się, w czym chciałbyś naśladować Symeona? Jaką jego cechę chciałbyś rozwijać u siebie?

Poproś dziś Ducha Świętego, aby spoczął na tobie tak, jak spoczywał na Symeonie. Poproś, aby prowadził cię do coraz pełniejszego poznania Jezusa.