Tuesday, 16 stycznia 2018

Przypomnij sobie ostatni świąteczny dzień. Jak go przeżyłeś? Czemu poświęciłeś najwięcej czasu?

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 2, 23-28
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu».

Większość z nas lubi odpoczywać i świętować. A jednak potrzebujemy przykazania, które zaleca nam powstrzymywanie się od pracy i celebrowanie dni świątecznych. Chyba zbyt łatwo wpadamy w wir zajęć, pracy i działania. „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. Jak wypełniasz to przykazanie?

Nie można zmusić nikogo do radości. Świętowanie pod przymusem, obwarowane zakazami i nakazami, albo świętowanie tylko na pokaz nie ma sensu, nikomu nie służy. Nie zbliża człowieka do człowieka, nie pozwala na doświadczenia bliskości z Bogiem. Takiemu przeżywaniu dnia świętego przeciwstawia się Jezus. Czym dla ciebie jest świętowanie?

W Szabat Żydzi świętowali  wypełnienie dzieła stworzenia świata, a także wyjście z niewoli egipskiej. Niedziela zaś to zwieńczenie dzieła nowego stworzenia. Świętujemy wtedy Zmartwychwstanie Jezusa, czyli ostateczne wyzwolenie człowieka z niewoli grzechu i śmierci. Czy pamiętasz, że każdy niedzielny poranek to wspomnienie poranka Wielkanocnego?

Poproś Pana Boga, aby nauczył cię prawdziwie dziękować i wielbić Go za wszystko, co stworzył. Poproś Jezusa, aby pozwalał ci cieszyć z nowego życia, które On daje.