Tuesday, 12 grudnia 2017

Zwróć  uwagę na swoje wnętrze. Co czujesz na początku tej modlitwy? Radość, spokój czy raczej wzburzenie albo przygnębienie? Bóg o tym wie i patrzy na ciebie z miłością.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Mateusza
Mt 18, 12-14
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych».

Kiedy słyszysz o owcy, która się zgubiła, może myślisz o tych, którzy odeszli od Kościoła, którzy nie żyją według Bożych przykazań. A przecież każdy może się zagubić. Nawet wierzący i praktykujący. Oni też są narażeni na rutynę, powierzchowność czy zbytnią pewność siebie. Jakie zagubienie może teraz ci zagrażać?

Dobry Pasterz zostawia dziewięćdziesiąt dziewięć owiec dla jednej zagubionej, bo każda jest dla niego cenna. On nie ulega magii wielkich liczb. Przecież mógłby sobie powiedzieć: „mam jeszcze tyle owiec, po co się trudzić, ryzykować?”. A jednak zaryzykował i poszedł szukać jednej. Bóg mówi dzisiaj do Ciebie: „Jesteś dla mnie ważny, jesteś dla mnie ważna”.

Pasterz prawdziwie ucieszył się z odnalezionej owcy. Mógł jej przecież nie znaleźć, a wtedy nie byłoby radości, lecz ból i smutek. Te żywe uczucia pasterza są obrazem postawy Boga wobec człowieka. Bóg cieszy się, gdy się rozwijasz, gdy kwitniesz w promieniach Jego miłości. Ale smuci się, gdy marniejesz, usychasz. Co chciałbyś Mu powiedzieć o swym obecnym stanie?

Poproś Boga, aby pomagał ci żyć z coraz wyraźniejszą świadomością, że jesteś dla niego kimś ważnym i cennym.