Thursday, 09 listopada 2017

Jezus upomina się o szacunek dla świętości. Chce, by pamiętać o tym co najważniejsze – o Bogu, którego znakiem była dla Żydów świątynia.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 2, 13-22
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie, oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska». Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pożera Mnie». W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo». Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» On zaś mówił o świątyni swego Ciała. Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Sprzedaż wołów, owiec czy wymiana pieniędzy ściśle wiązały się ze sprawowaniem kultu, bo potrzebne były zwierzęta ofiarne i monety bez wizerunku władcy. Jednak te praktyczne ułatwienia z czasem mogły się stać celem samym w sobie – „biznesem”, a nie środkiem do oddawania czci Bogu. To co zewnętrzne, co miało być pomocą, przesłoniło to, co jest najważniejsze – samego Boga.

Również i dziś  można zagubić się w zewnętrznych przejawach kultu. Zaczyna się od praktycznych ułatwień, a można zgubić cel i sens tych praktyk, a w końcu rozminąć się z tym co najważniejsze. To Bóg ma być w centrum i nic, nawet przedmioty kultu, nie mogą Go zasłonić. Zastanów się, na czym koncentrujesz swoją uwagę przebywając w świątyni.

Żydzi nie rozumieją intencji Jezusa. Domagają się znaku, który by potwierdził Jego władzę, umotywował Jego działanie. Nie chcą dostrzec, że On sam jest znakiem. Natomiast Jezus broni szacunku dla świątyni jako domu Ojca, przypominając jednocześnie, że nie mury są święte, ale On sam jest najdoskonalszą świątynią Boga.

Zwróć się do Boga z prośbą, aby w miejscach szczególnie Mu poświęconych dostrzegać Jego obecność i pragnąć bliskiego spotkania z Nim w Eucharystii.