Monday, 30 października 2017

W dzisiejszym fragmencie Ewangelii słyszymy o kobiecie, która przez osiemnaście lat miała problemy ze swoim zdrowiem. Zastanów się, czy masz podobne doświadczenie jakiejś rzeczy z którą się zmagasz, która od dłuższego już czasu powoduje w tobie ból i cierpienie.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Łukasza
Łk 13, 10-17
Jezus nauczał w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: «Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy». Położył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga. Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus uzdrowił w szabat, rzekł do ludu: «Jest sześć dni, w które należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu!» Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A owej córki Abrahama, którą Szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, czy nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?» Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.

W życiu tej kobiety następuje cud. Spotyka Jezusa, który uwalnia ją od ducha niemocy. Radość nieopisana, w końcu wolność od  tego, co ciążyło jej przez wiele lat. Jednak w tej scenie znajduje się też osoba, która reaguje oburzeniem na dokonane przez Jezusa uzdrowienie. Zastanów się, w jaki sposób zareagowałbyś, gdybyś był świadkiem takiego uzdrowienia? Jaki jest twój stosunek do cudów, których dokonywał i nadal dokonuje Bóg?

W postawie przełożonego synagogi widzimy coś, co nam nie pozwala cieszyć się z dobra, które spotka innych. Postawa ta wiąże się z wyolbrzymieniem  przepisów, zasad czy zwyczajów religijnych, które źle rozumiane mogą zasłaniać właściwe pojmowanie miłości Boga.

Wstyd, który pojawia się u przeciwników Jezusa, wskazuje, że przyznają Mu rację. Czasami zamiast szukania negatywnych rzeczy u innych, warto uczyć się dostrzegać to, co jest w nich dobre. Wymaga to jednak cierpliwości i dobrej woli, czasem nawet rezygnacji z własnego wyobrażenia tego, jak powinno być.

Proś o Ducha Świętego, by pomagał ci w dostrzeganiu dobra, które dzieje się w twoim życiu, u osób z twojego otoczenia, byś potrafił cieszyć się z dzieł, których na co dzień dokonuje Bóg.