Thursday, 22 czerwca 2017

„Ojcze nasz”… Wielu ludzi odmawia tę modlitwę każdego dnia. Zapewne znasz ją od dziecka. Często wypowiadasz ją już mechanicznie, jakby z przyzwyczajenia. Na pozór nie może cię już niczym zaskoczyć… Czy na pewno?

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 6, 7-15
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień».

Zatrzymaj się dziś wyłącznie nad pierwszym słowem tej modlitwy. „Ojcze”. Powtórz je kilkakrotnie w swoich myślach. Jakie skojarzenia ono przywołuje? Jakie wspomnienia, jakie dźwięki, jakie zapachy czujesz, gdy myślisz o Bogu jako Ojcu?

Możesz nazywać Boga Ojcem, a to oznacza, że jesteś Jego dzieckiem. Czy myślisz o sobie właśnie w ten sposób? Jesteś synem Dobrego Ojca! Jesteś córką Króla królów! Zastanów się, jak świadomość tego faktu zmienia twoje życie.

Jezus uczy cię zwracać się do Boga: Ojcze. Zaprasza, aby wzorować się na Jego własnej relacji z Wszechmiłującym. Czy jest to także twoim pragnieniem?

Na koniec tej modlitwy porozmawiaj z Dobrym Ojcem o tym, co udało ci się odkryć podczas tej medytacji oraz o wszystkim, co jest dla ciebie ważne.