Sunday, 20 kwietnia 2025

Alleluja! Jezus żyje! Ta radosna nowina rozbrzmiewa dziś na całym świecie.  Pozwól, aby radość ze zmartwychwstania Jezusa wypełniła twoje serce.

J 20,1-9

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.  Nadszedł  potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Ile emocji i dynamizmu w tym fragmencie Ewangelii! Maria Magdalena zdezorientowana, przepełniona bezradnością i rozpaczą biegnie do uczniów z informacją, że zabrano Jezusa. Piotr i Jan zaskoczeni udają się do grobu, jeden wyprzedza drugiego. Po drodze tysiąc myśli: co mogło się stać? Ich serca biją mocno. Lęk, niepewność, niedowierzanie i przerażenie mieszają się z nadzieją. A co dziś kryje się w twoim sercu?

Jan był szybszy i wyprzedził Piotra, przybywając do grobu jako pierwszy. Mógł wejść od razu, ale nie zrobił tego. Czekanie w takiej sytuacji prawdopodobnie nie było łatwe. Niepewność i napięcie rosły z każdą sekundą. Na szczęście w końcu przyszedł właściwy moment na wejście. Przyjrzyj się swojemu życiu i zobacz, na co teraz czekasz i jak wygląda twoje czekanie.

Oczy służą do patrzenia, ale nie zawsze potrafią dostrzec to, co jest naprawdę. Jan zobaczył odsunięty od grobu kamień oraz leżące w środku płótna i chustę. Ujrzał tę scenę sercem i uwierzył. Oczy wiary pomogły mu widzieć więcej i odczytać znaki zmartwychwstania. Słuchając ponownie fragmentu Ewangelii, rozważ, jakie poruszenia w twoim sercu budzi myśl o pustym grobie?

Na koniec tego rozważania porozmawiaj ze zmartwychwstałym Jezusem o pragnieniach, które kryją się w twoim sercu.