Pomyśl o wspólnocie lub grupie ludzi, w której przydarzyło ci się żyć i działać. Przypomnij sobie, co was łączyło, co dawało wam wspólny cel i podobne spojrzenie na świat.
Łk 8,19–21
Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: „Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą”. Lecz On im odpowiedział: „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je”.
Jezusa zawsze otacza wielu ludzi – tak było wtedy i tak jest dzisiaj. Wielu Go potrzebuje i wielu za Nim idzie. Nie jesteśmy w naszej wierze sami. Słuchamy Jezusa razem z innymi; tak jak inni szukamy Boga. Mamy te same nadzieje i podobne wątpliwości. Jak czujesz się w takiej wspólnocie wiary? Czego od niej oczekujesz?
Jezus pokazuje światu swoją nową rodzinę – tych, którzy razem z Nim słuchają głosu Boga. Pomyśl o Jezusie jak o swoim bracie: pomyśl o tym, co was łączy, co macie ze sobą wspólnego. Wyobraź sobie, jak z Nim rozmawiasz – tak jak rozmawia się z rodzeństwem – o różnych problemach i ważnych sprawach.
Rodziną Jezusa są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. Pomyśl o roli Pisma Świętego w twoim życiu. Jakie jego fragmenty są dla ciebie szczególnie ważne lub inspirujące? Jakie pomogły ci budować więź z Bogiem?
Podziękuj Bogu za każdego, kto był w twoim życiu bratem lub siostrą, i powierz Mu swoje relacje z innymi – tymi w Kościele i poza nim.
Chwała Ojcu…