Ustawienia

Ulubione 0
29
03.2024
Wielki Piątek J 18,28-38a; J 19,9b-18
0,00 / 0,00

Sunday, 03 lipca 2022

Okres zwykły, Łk 10,1–12.17–20
XIV niedziela zwykła

Wyobraź sobie niezliczony tłum ludzi, może zgromadzony w ogromnej dolinie rozciągającej się pomiędzy górami. Ty również tam jesteś. Spośród was Jezus wybiera osoby, które będą mówiły światu o Jego miłości.

Łk 10,1–12.17–20 
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. 
Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże”. 
„Lecz jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”.  
Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: „Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają”. Wtedy rzekł do nich: „Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”. 

W tekście Ewangelii nie zostały wymienione imiona owych „innych” uczniów, których wybrał Jezus. Ewangelia zachęca nas do refleksji nad tym, czy my również możemy być wśród nich. Do refleksji nad tym do czego Jezus powołuje każdego z nas. Spróbuj wymienić konkretne dobro, które wnosisz w życie swoich najbliższych. Pomyśl o sobie dobrze!

Obraz żniwa odsyła do wizji końca świata. Jezus powołuje więc uczniów do tego, by przygotowali świat na ten moment. Trzos, torba czy sandały wydają się nieważne wobec doniosłości tego zadania. Rozpoznaj w swojej codzienności rzeczy, które nie są warte, by kierować na nie tak dużo uwagi. Może inwestujesz energię w to, co nieistotne?

Słuchając Ewangelii, pomyśl o bliskich ci ludziach, którzy swoim sposobem bycia wprowadzają pokój. Nie wyolbrzymiają problemów, są wyrozumiali. Podejmują działanie, ale nie udają bohaterów. Przyjmują życie takim, jakie ono jest. Popatrz na siebie w tym kluczu. Jakie cechy charakteru ma człowiek, który przynosi pokój?

Porozmawiaj z Panem o tym, co odkryłeś podczas tej modlitwy, czego dowiedziałeś się o sobie, ale też o Nim. 

Chwała Ojcu…