Friday, 28 stycznia 2022

Na początku tej modlitwy spróbuj stanąć w świadomości bycia tu i teraz, czasu, który może być przestrzenią spotkania z Bogiem. Poproś Ducha Świętego o dar Jego prowadzenia. 

Mk 4,26–34 
Jezus mówił do tłumów: „Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo”. Mówił jeszcze: „Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu”. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Od momentu zasiania nasienia do wyrośnięcia drzewa mija dużo czasu. Wtedy też roślina zmaga się z trudnościami, które są naturalną częścią życia. Efektem tego procesu jest życie przejawiające się w owocach i pięknie danej rośliny. W tych kategoriach możemy też myśleć o naszym życiu duchowym. Cierpliwość, rozwój, życie… Jakie jeszcze skojarzenia rodzą się w tobie, gdy myślisz o procesie rozwoju twojej wiary

Czasami może nam się wydawać, że nasza odpowiedź na Bożą miłość jest niepozornym i niewiele znaczącym ziarenkiem gorczycy. Bywa też, że nie doceniamy prób czynienia dobra wobec bliźnich oraz innych dróg, którymi podążamy, próbując budować królestwo Boże. Trudno nam o cierpliwość wobec siebie i zaufanie w to, że nawet z czegoś tak niepozornego może wyrosnąć coś wspaniałego, co przyniesie owoc na większą Bożą chwałę. Czy dajesz sobie czas na to, aby Bóg delikatnie i spokojnie mógł w tobie i z tobą budować swoje królestwo na ziemi? 

W rozwoju wiary pomaga trwanie i patrzenie na przemawiającego Jezusa. Wsłuchując się ponownie we fragment Ewangelii, spróbuj wyobrazić sobie, że stoisz razem z innymi uczniami. Jakie poruszenia budzą się w twoim sercu? 

Boże, zabierz ode mnie pokusę niecierpliwości. Pomóż mi zaufać w Twoją stopniową pracę w moim życiu, w to, że jesteś i prowadzisz mnie na drodze budowania Twojego królestwa. 

Chwała Ojcu…