Tuesday, 28 czerwca 2016

Poproś Ducha Świętego o łaskę skupienia i modlitwy. Wyobraź sobie, że jesteś wśród uczniów w łodzi na jeziorze. Zrywa się gwałtowna burza, a Jezus śpi.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 8, 23-27
Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!». A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?». Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?».

„Fale zalewały łódź, On zaś spał”. Przypomnij sobie sytuacje ze swojego życia, które wydawały się bez wyjścia. Być może miałeś wtedy poczucie, że jesteś pozostawiony sam sobie, że Bóg nie interesuje się Twoimi sprawami. A może i teraz wydaje Ci się, że Bóg śpi? A przecież Jezus był z uczniami na łodzi. Był razem z Tobą nawet w najtrudniejszych momentach. Pozwalał Ci doświadczyć lęku, ale był z Tobą. I teraz jest z Tobą.

„Panie, ratuj”. Przypomnij sobie momenty gorącej modlitwy, kiedy błagałeś Boga o pomoc. A może właśnie teraz tego doświadczasz. Wczuj się w sytuację uczniów i wołaj wraz z nimi: „Panie, ratuj”. Powtarzanie tych słów może być całą Twoją modlitwą.

„Nastała cisza, a ludzie pytali zdumieni”. Przypomnij sobie chwile, w których Bóg przywracał Ci pokój i poczucie bezpieczeństwa, kiedy „sprawy beznadziejne” znajdowały pomyślne rozwiązanie, gdy niemal namacalnie przeżywałeś interwencję Bożej Opatrzności. Dostrzeż te momenty w swoim życiu i dziękuj za nie. Zobacz, kim jest Bóg, skoro wszystko działo się za Jego sprawą.

Podziękuj Jezusowi za doświadczenia Jego bliskości i mocy, ale także za chwile oschłości i próby wiary. Proś Go o wiarę i płynącą z niej odwagę, aby życiowe burze nie zdołały jej zachwiać.