Tuesday, 14 marca 2017

             

Dzisiaj Pan Jezus zaprasza cię, byś nakierował swoje życie ku Bogu i unikał postawy zamknięcia serca. Wsłuchaj się w Słowo i przyjmij pouczenie, które Boży Duch chce wlać w twoje serce.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 23, 1-12
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Wy zaś nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten, który jest w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo tylko jeden jest wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Faryzeusze byli grupą społeczną, obok kapłanów i uczonych w Piśmie, którą Pan Jezus najbardziej piętnował. W swoim sztywnym patrzeniu na świat nie znajdowali miejsca na nowość i coś niespodziewanego. Chcieli raczej, aby Bóg się dostosowywał do nich. Jednak prawdziwy Bóg potrafi wiele razy nas zaskoczyć.  Czy potrafisz zauważyć i przyjąć Boga, który przychodzi do ciebie w inny sposób, niż oczekujesz?

Jezus nie potępia chwalenia czy doceniania człowieka. Za Nim samym przecież szły tłumy zachwycone Jego osobą. Potępia natomiast postawę człowieka, który wszystko robi po to, by inni go chwalili i cenili. W centrum stawia siebie, a nie Boga i to, co jest Jemu miłe. Czego ty szukasz, gdy angażujesz się w różne inicjatywy albo robisz coś dobrego?

Pan mówi o postawie, która jest przeciwna tej faryzejskiej; mówi o służbie i uniżeniu. W innym miejscu Ewangelii czytamy: "kto się uniży jak dziecko". Postawa dziecka to głęboka świadomość zależności i prosta ufność w dobroć Ojca. Dlatego dziecko jest otwarte na nowość, na zaskoczenie. Czy potrafisz stanąć przed Bogiem jako dziecko przed Ojcem?

Powierz Panu to, co cię najbardziej poruszyło w czasie tej modlitwy. Proś szczególnie o prostotę i pokorę, aby móc rozpoznać Boga, który codziennie do ciebie przychodzi.