Saturday, 25 lutego 2017

Przyjrzyj się, jak modlą się dzieci. Wiedzą, że Pan Bóg to dobry Tatuś, który słyszy ich prośby. Czy byłeś taki sam? A dzisiaj, jaka jest twoja modlitwa? Ile jest w niej ufności?

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 10,13-16
Przynosili Jezusowi dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego». I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.

Jezus oburzył się, gdy uczniowie konsekwentnie odsuwali dzieci, które chciały do Niego podejść. On je przygarniał, przytulał i im błogosławił. Właśnie takie dzieci: kochane i przytulane są szczęśliwe i są zbawiennym przykładem dla świata.

Gdy odrzucasz dziecko, karcisz je niesprawiedliwe, dajesz mu odczuć, że go nie kochasz , zabijasz w nim duszę. Może wyrośnie na zdyscyplinowanego, pracowitego człowieka, posłusznego swoim przełożonym. Jednak gdy nie będzie miał w sobie czegoś z dziecka, nie uwierzy, że może być naprawdę kochany. A potem przekaże tę gorycz swojemu dziecku.

Tylko Bóg potrafi kochać bezwarunkowo. A my mamy Go w tym naśladować, jeśli chcemy wejść do królestwa Bożego. I jeśli chcemy tego samego dla naszych dzieci. Dla wszystkich dzieci, które nam ufają, które chcą, abyśmy pokazali im miłość Bożą. Nie lekceważ tego.

Poszukaj w sobie dziecka, które kiedyś było szczęśliwe. Pomódl się za tych, którzy cię kochali.Pomódl się też za dzieci w twoim otoczeniu, aby były otoczone miłością i opieką.