Thursday, 26 stycznia 2017

Św. Ignacy w Ćwiczeniach duchowych proponuje, aby każda medytacja zaczynała się prośbą o czystość intencji oraz zwróceniem uwagi na cel ostateczny. Możesz odmówić teraz tę modlitwę. Brzmi tak: „Spraw Panie, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu”.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 10, 1-9
Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi!” Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”.»

Do pracy na roli Królestwa Bożego nie zostało powołanych tylko dwunastu Apostołów i ich następcy, ale wielka liczba świeckich ewangelizatorów. W tym także i ty. Posłanie przez Jezusa to nie praca na ugorze, ale praca przy żniwie. Jedni będą przynosić owoc trzydziestokrotny, inni  sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inni stukrotny. Na roli, którą zarządza Chrystus, przyda się każda para rąk.

Aby przynosić owoc, trzeba być posłanym w odpowiednie miejsce. Nawet Chrystus nie wykonywał każdej dobrej pracy, ale skupił się na misji zleconej przez Boga Ojca. Abyś mógł służyć, musisz zostać wysłany oraz wyposażony w odpowiednie dary i umiejętności. O swoim zadaniu możesz usłyszeć jedynie podczas głębokiej modlitwy. Uczniowie realizowali dzieło samego Boga, ponieważ słuchali, a nie kalkulowali.

W opozycji do dzieła Boga jest „dzieło dla Boga”. Zewnętrznie mogą być do siebie podobne. W jednym i drugim znajduje sie dobra intencja. Jednak tym, co je odróżnia, jest Boże błogosławieństwo. Jedno przynosi sowity owoc, drugie minimalny, a nieraz i zerowy. Dzieło Boga prowadzi sam Bóg, podczas gdy „dzieło dla Boga” jest wyrazem pobożnej intencji.

Jezus wiedział, że Jego uczniowie z każdej strony będą narażeni na ataki wilków. Dlatego skierował do nich słowa: „Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladować was będą, i gdy kłamliwie mówić będą wszystko złe na was z Mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie”.