Tuesday, 24 czerwca 2014

Wspominamy dzisiaj bardzo radosne wydarzenie. W małżeństwie Elżbiety i Zachariasza przychodzi na świat tak bardzo upragniony syn. Przypomnij sobie wydarzenie, na które czekałeś z wielkim pragnieniem, a które ostatecznie się spełniło. Niech ono będzie obrazem towarzyszącym ci w tej modlitwie.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
(Łk 1, 57-66. 80)
Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: «Nie, lecz ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię». Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?» Bo istotnie ręka Pańska była z nim.  Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem; a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

Bezpłodna Elżbieta nie miała potomstwa. Jednak nosiła w sobie, tak jak jej mąż, wielkie pragnienie, które razem przedstawiali Bogu. Jak mówi nam Pismo, zostali wysłuchani. Spróbuj zobaczyć, jak święta Elżbieta trzyma na rękach małego Jana, jak się cieszy z niego. Jak wielka jest radość z wysłuchanych pragnień!

Radość jest pełna tylko wtedy, gdy można ją dzielić z innymi. Razem z Elżbietą cieszą się jej sąsiedzi i krewni. Jednak nie potrafią dostrzec wyjątkowości tych narodzin, gdyż chcą nazwać nowonarodzonego imieniem jego ojca. Choć to dziecko jest widzialnym cudem Boga, chcą postąpić z nim zwyczajnie, według tradycji. Zobacz, jak często w życiu nazywamy rzeczy wyjątkowe zwyczajnymi.

Nowonarodzony został nazwany imieniem „Jan”. Tak, jak chciała jego matka i ojciec. Potwierdzeniem od Boga wyboru tego imienia był cud odzyskania mowy przez Zachariasza. Gdy Bóg działa cuda, zawsze trzeba o nich mówić.
 
Gdy spotka cię w życiu jakiś cud, choćby najprostsza łaska od Pana Boga, pozwól sobie się nią ucieszyć. Nie trzymaj jej tylko dla siebie, idź i podziel się nią z innymi! Niech będzie radością całego Kościoła!